top of page

De eerste ronde...

Bijgewerkt op: 25 sep. 2023




Er zijn van die momenten in je leven die bij blijven. Je hebt de klassieke momenten zoals je trouwdag of geboorte van kinderen, maar als lid van de skydive ploeg HayaBusa ervaren we nog meer zulke momenten. We voelen de stress opbouwen in aanloop naar het belangrijkste evenement van het jaar...




Voss - Noorwegen: Het is dinsdag 22 augustus 07u30 wanneer we na lange tijd opnieuw competitie gaan doen tegen onze rechtstreekse concurrenten. Een gans jaar training is vooraf gegaan, in opbouw naar 1 moment. De beste teams van de wereld verzameld, en iedereen start vanop gelijk niveau. 35 seconden om je te bewijzen, en het beste van jezelf te geven. Als individu, maar ook als team. We zijn klaar om de eerste ronde te springen van de Wereldbeker skydiven.


de wedstrijdstress op sommige gezichten zichtbaar...

Alle voorbereidingen die we ook maar konden maken voor deze ronde zijn gemaakt. We staan met 3 teams te wachten op onze taxi die ons naar 3200meter hoogte zal brengen. Airspeed, het beste team van de USA en regeerend wereldkampioen, de Franse ploeg met hun jonge en getalenteerde line-up en ikzelf met de legendarische ploeg HayaBusa. Ik kijk mijn concurrenten in de ogen en wens hen succes voor de sprong. Hier en daar is de wedstrijdstress op sommige gezichten zichtbaar.



De spanning is voelbaar bij het instappen van het vliegtuig, en na take off is het opvallend stil. Iedereen gaat mentaal door de sequentie die we moeten uitvoeren: 3 G N 19. Visualiseren hoe we gaan afspringen en de eerste seconden vrije val. Alle bewegingen worden tot in de puntjes en in gedachten doorgenomen. Ik kijk naar buiten en zie het prachtig landschap van Noorwegen aan me voorbij gaan. Rivieren bergen en prachtige natuur om bij weg te dromen. Hoewel de competitie doorgaat op één van de mooiste dropzones in de wereld, breng ik de focus snel terug naar mezelf, en de sprong. Ik zit in het vliegtuig met geleend materiaal, en ben maar matig uitgeslapen. Een late briefing en vroege start van de competitie bracht me uit mijn normaal ritme. Het is eveneens nog erg koud op dit vroeg uur, en de koude lucht stroomt volop de achterkant van het vliegtuig binnen. Wat mijn materiaal betreft, mijn zwarte trolley heeft het jammer genoeg niet gehaald op onze 2e vlucht naar Bergen, en staat nu eenzaam in Oslo te wachten. Mijn parachute, helm en meest belangrijke stuk materiaal, een op maat gemaakte springoverall erin.


Voss World cup
Take off ronde 1

Op 1000m, een derde van de hoogte waarop we straks gaan springen wil ik al deze zaken aanwenden als excuus of uitvlucht om straks te kunnen falen. Ik voel een krop in de keel opkomen van de stress, of is het dat riempje van de geleende helm die strak zit? Nee! We krijgen maar weinig de kans in het leven om zelf te beslissen hoe we stressvolle situaties gaan aanpakken. Ik wil al de afleidingen die in mij opkomen niet als uitvlucht gebruiken. Ik maak de bewuste en duidelijke beslissing om alle zaken zoals kou, vermoeidheid en twijfel over de springoverall op zij te zetten. Ik maak mentaal de switch en zet mezelf op scherp. Ik laat de zenuwen in mijn lichaam rondgaan en geniet van het gevoel. Een jaar training komt hier en nu samen en ik moet er voor 100% staan!


Hoewel veel zaken anders zijn en aanvoelen op wedstrijd ten opzichte van de training, blijven de meest cruciale elementen hetzelfde. De deur van het vliegtuig is net als in training, mijn teamgenoten waarmee ik reeds honderden sprongen getraind heb dit jaar, en de vrije val. Al de rest is afleiding en als het mijn niet helpt om beter te presteren geef ik er niet de minste focus aan. We doen onze team routine, en 1 minuut voor exit tikken we onze helmen tegen elkaar. We zijn er klaar voor en het is tijd om van het moment en de druk te genieten! De piloot geeft ons groen licht, mijn teamgenoten zetten zich klaar in de deur. Met het sluiten van het vizier van mijn helm valt alles rond mij weg. Er rest alleen nog de gekende deuropening en de exit grips voelen vertrouwd aan in mijn handen. Er bestaat enkel nog het hier en nu, enkel dit moment. Ik adem nog een laatste keer uit en dan... shake shake - ready - set - ...




 

We maken soms de grap dat die eerste ronden op grote competities een jaar van ons leven kosten, maar het zijn juist deze momenten waarop we echt intens leven!

154 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page